ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ : ଗୁରୁବାର (ଜୁନ ୧୨, ୨୦୨୫) ଅହମଦାବାଦରୁ ଲଣ୍ଡନ ଯାଉଥିବା ଏକ ଏୟାର ଇଣ୍ଡିଆ ବିମାନ ଉଡ଼ାଣ ଆରମ୍ଭ ହେବାର କିଛି ସେକେଣ୍ଡ ପରେ ଦୁର୍ଘଟଣାଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲା। ବିମାନରେ ମୋଟ ୨୪୨ ଜଣ ଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଦୁଇଜଣ ପାଇଲଟ ଏବଂ କ୍ରୁ ସଦସ୍ୟ ଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରୁ କେବଳ ଜଣେ ବଞ୍ଚି ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ବାକି ୨୪୧ ଜଣଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା। ଏହି ବିମାନର ପାଇଲଟ ଥିଲେ ସୁମିତ ସବରୱାଲ, ଯାହାଙ୍କର ୮୨୦୦ ଘଣ୍ଟା ଉଡ଼ାଣ ଅଭିଜ୍ଞତା ଥିଲା। ସୁମିତ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କୁ ଏକ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ, ଯାହା ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ରହିଲା।
ପ୍ରକୃତରେ, ସୁମିତ ଗତ କିଛି ବର୍ଷ ଧରି ପାଇଲଟ ଭାବରେ କାମ କରୁଥିଲେ। ସେ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ସହିତ ରହୁଥିଲେ ଏବଂ ବିବାହିତ ନଥିଲେ। ପୱାଇର ବାସିନ୍ଦା ସବରୱାଲ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ଏହି ଚାକିରି ଛାଡି ତାଙ୍କର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମୟ ଯତ୍ନ ନେବେ। ଟାଇମ୍ସ ଅଫ ଇଣ୍ଡିଆ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ, ଶିବସେନା ବିଧାୟକ ଦିଲୀପ ଲାଣ୍ଡେ ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି, ‘କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ସେ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଯତ୍ନ ନେବେ ଏବଂ ଚାକିରି ଛାଡିଦେବେ।’ ସବରୱାଲଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ସହିତ, ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଏହି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମଧ୍ୟ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ରହିଗଲା। ଏବେ ନା ସୁମିତ ଜୀବିତ ଅଛନ୍ତି ନା ସେହି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି, ଯଦି କିଛି ବାକି ଅଛି ତେବେ ତାହା ହେଉଛି ତାଙ୍କ ୯୦ ବର୍ଷୀୟ ପିତାଙ୍କ ଆଖିରେ ଲୁହ ଏବଂ ତାଙ୍କ ମନରେ ତାଙ୍କ ପୁଅର ସ୍ମୃତି। ସୁମିତଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ବାକି ଜୀବନ ଏବେ ଏହି ସ୍ମୃତି ଏବଂ ଏହି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ସହିତ ବିତିବ। ସୁମିତଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଜାଣିବା ପରେ ସମସ୍ତେ ଭାବପ୍ରବଣ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ଯିଏ ତାଙ୍କ ପୁଅକୁ ହରାଇ ଶୋକ କରୁଛନ୍ତି।
ସୁମିତଙ୍କ ପଡ଼ୋଶୀମାନେ କୁହନ୍ତି ଯେ ସବରୱାଲ ପରିବାରର ବିମାନ ଶିଳ୍ପ ସହିତ ଗଭୀର ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା। କ୍ୟାପ୍ଟେନ ସବରୱାଲଙ୍କ ପିତା ମଧ୍ୟ ବେସାମରିକ ବିମାନ ଚଳାଚଳ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟ (DGCA)ରୁ ଅବସର ନେଇଛନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ଦୁଇ ଭଣଜା ମଧ୍ୟ ପାଇଲଟ। ଜଣେ ପଡ଼ୋଶୀ କହିଛନ୍ତି, ‘ଯେତେବେଳେ ସେ ବାହାରକୁ ଯାଉଥିଲେ, ସୁମିତ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ଉପରେ ନଜର ରଖିବାକୁ ଆମକୁ କହୁଥିଲେ। ଏବେ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଛନ୍ତି।’
DGCA କହିଛି ଯେ ବିମାନ ଯୋଗାଯୋଗ ହରାଇବାର କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ, ପାଇଲଟ କ୍ୟାପଟେନ ସବରୱାଲ ବିମାନ ଟ୍ରାଫିକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣକୁ ଏକ ମେଡେ କଲ କରିଥିଲେ। ମେଡେ କଲ ଏକ ବିପଦ ସଙ୍କେତ, ଯାହା ମୁଖ୍ୟତଃ ବିମାନ ଏବଂ ସାମୁଦ୍ରିକ ଯୋଗାଯୋଗରେ ଜୀବନ ପ୍ରତି ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ଜରୁରୀକାଳୀନ ପରିସ୍ଥିତି ସୂଚାଇବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ।